Номер 108, страница 108, часть 1 - гдз по Літаратурнаму чытанню 4 класс учебник Жуковіч, Праскаловіч

Маўленчая размінка. Выразна прачытайце паэтычнае выказванне пісьменніцы пра беларускае слова. Правільна вымаўляйце гукі [ц'], [г], [ў], [ч]; спалучэнне літар тч вымаўляйце як [чч].

Патлумачце сэнс гэтага выказвання.
Давайце не цурацца нашай мовы,
Заўжды на мове роднай размаўляць,
Бо хіба ёсць пяшчотней што, чым словы,
Якія з вуснаў матчыных гучаць.

Лёля Багдановіч.

Цурацца — адракацца ад каго-ці чаго-небудзь.

Абсяг — прастора, якую можна акінуць, ахапіць вокам; абшар, далягляд.

Быліна — даўнейшая народная песня пра подзвігі асілкаў (рус. богатырей), герояў.

Любіце мову

Леанід Дайнека

Дрыжыць прастор нябёс громовых.
У родны край ідзе вясна.
Я зноў пра мову, зноў пра мову —
Яна, як маці, у нас адна.

Каб цэлы свет не здаўся вузкім,
Каб годна жыць паміж людзей,
Любіце мову беларускую,
Любіце з кожным днём мацней.

Сэнс гэтага паэтычнага выказвання заключаецца ў закліку шанаваць, любіць і штодзённа ўжываць родную беларускую мову. Аўтарка падкрэслівае, што няма нічога больш пяшчотнага і дарагога за словы, якія мы чуем ад маці з самага дзяцінства. Родная мова параўноўваецца з матчынай любоўю, яна з'яўляецца асновай нашай духоўнасці і самабытнасці. Таму цурацца сваёй мовы — гэта тое ж самае, што і адракацца ад сваіх каранёў, ад самага святога.