Номер 46, страница 46, часть 1 - гдз по Літаратурнаму чытанню 4 класс учебник Жуковіч, Праскаловіч

— Не, упершыню чую. Хаця бачу, як матуля арэхі і жалуды на зіму хавае ў старых дуплах. Гаворышць, што лепей у розных месцах схаваць ды яшчэ падалей ад роднай хаткі.

— Вось бачу, і ты нешта ўсё ж такі чула. А яшчэ мне асабіста даводзілася бачыць, як вавёркі грыбы збіраюць.

— Сама ўжо неаднойчы махавікі, баравікі, падасінавікі, лісічкі, сыраежкі спрабавала. Ведаю і атрутныя, таму іх ніколі не кранаю. Ведаю, дзе, пад якім кустом, дрэвам падасінавікі хаваюцца. Загадку нават пра падасінавік магу задаць: «Маленькі, удаленькі, скрозь зямлю прайшоў, чырвоную шапачку знайшоў». А вось з сачыненнем справіцца не магу. Ты б, Пятрок, дапамог мне, — пачала прасіць дзяТла Аленка. — Яшчэ ёсць час, сшыткі, аловак у мяне з сабою. І дошчачка ёсць, каб падкласці, калі пісаць будзем.

— Не, Аленка, такое сачыненне кожны павінен сам напісаць. Пра свае ваколіцы трэба расказваць. І пра сваю сям’ю, свой род. А хто лепей роднай матулі раскажа пра далёкіх і невядомых табе продкаў?

— Што ж мне Чорнаму Буслу сказаць?

— Мілая Аленка, папрасі ў настаўніка прабачэння, паабяцай, што сачыненне «Мой родны кут» здасі заўтра. А каб паверыў, патлумач яму свой план, раскажы, пра што будзеш матулю распытваць. Усё ў цябе, даражэнькая, атрымаецца...

Вавёрка махнула хвастом і, прыжмурыўшы вочкі, скокнула на суседнюю сасну. Трэба было спяшацца. Можа, яшчэ да школы паспее з матуляй пагутарыць.