Номер 76, страница 76, часть 1 - гдз по Літаратурнаму чытанню 4 класс учебник Жуковіч, Праскаловіч

Паводле Алеся Каско

З якога боку ні пад'язджай, ні падыходзь да гэтага старажытнага горада, першае, што кінецца ў вочы, — камяні абапал дарогі і на ўз1межках узгорыстых палёў. Вялікія і малыя, адзінокія і цэлымі крушнямі. Па іх і здагадаешся, што блізка — Камянец.

А як пашчасціць сустрэць дасведчанага чалавека, дык пачуеш прыгожыя, хоць і страшнаватыя, показкі пра камяні. Асабліва пра вялізны валун з адмысловымі вокнамі і дзвярыма, за якімі даўным-даўно жыў цар-змей. Галаву ён меў змяіную, а ў астатнім быў звычайны, як мы, і справу рабіў звычайную, патрэбную людзям, — шыў абутак ды вопратку. Толькі на вочы нікому не паказваўся, каб нікога не палохаць і каб трымаць у сакрэце сваё незвычайнае ўмельства. Запаліць свечку або лучыну і шые ўсю ноч, а хто надта цікаўны або зайздросны спрабаваў зазірнуць у асветленае акенца, той адразу ж камяней.

Ды потым цар-змей сам пачаў выходзіць на людзі, бо моцна закахаўся ў красуню Алесю. Каханне і давяло яго да згубы: забіў яго Пярун. Прычым бушавала неба доўга-доўга, пакуль жыхары не пахавалі цела забітага побач з хацінай-валуном. Тое жытло з цягам часу развалілася, рассыпалася, камянёў навокал пабольшала, ацвярдзела, стала камяністаю нават зямля. Такое вось паданне пра паходжанне Камянца.