Номер 59, страница 59, часть 2 - гдз по Літаратурнаму чытанню 4 класс учебник Жуковіч, Праскаловіч

Будзённы — не святочны дзень; штодзённае жыццё.

Аздоба — тое, што ўпрыгожвае, аздабляе што-небудзь.

Стронгавы — тут: прэснаводны, чысты.

Суіснаваць — быць разам у наяўнасці, разам жыць і падтрымліваць адно аднаго.

Беручы — аддаваць

Янка Сіпакоў

Наш родны беларускі край! Ён прыгожы. Там, дзе цячэ Дзвіна, у якую задумліва глядзяцца елкі і сосны, і пятляе між палёў Бярэзіна; дзе струменіцца, набіраючыся сілы, Нёман і шырыцца, выбіраючыся з балот, Прыпяць; дзе гамоніць з высокімі берагамі Дняпро і трэцца хвалямі аб лодкі ласкавы Сож... Ён, наш край, прыгожы і непаўторны сваімі рэкамі і азёрамі, сваімі лясамі і лугамі, сваімі сцежкамі і дарогамі...

Белавежская пушча і Браслаўскія азёры, Палессе і Свіцязь, Налібокі і Нарач, Бярэзінскі запаведнік і маленькая рэчка Проня — усё гэта наш родны край, наша спадчына, якая аднойчы і назаўсёды даецца кожнаму чалавеку разам з жыццём.

Так, спадчына. Неацэнная. За ўсё даражэйшая. Але хто калі лічыў, хто калі задумаўся, колькі ж на душу насельніцтва, на душу кожнага з нас прыпадае кветак, матылёў, дрэў, птушак, крынічак? Усяго гэтага мы, занятыя вечным клопатам, паўсядзённаю працаю, часцей за ўсё не заўважаем — ён для нас такі ж звыклы і будзённы, як і паветра, — гэты цуд прыроды!