Номер 57, страница 38 - гдз по белорусскому языку 7 класс учебник Валочка, Зелянко

57. Прачытайце тэкст. У якім сказе заключаецца яго асноўная думка? Як вы яе разумееце?

Мой шлях бяжыць на Віцебшчыну, у край незлічоных рэк і азёр, дзе мне пашчасціла знайсці сапраўдны райскі куточак. Дыбаў я, дыбаў, як даўней казалі, і надыбаў на возера Гарнасвечча. Адна назва чаго варта! Таямніца з таямніц! За возерам, на пагорку, стаіць вёсачка. Адразу за ёй — рэчка Ула. Крочу да стромкага рачнога берага. Пасярод крутога схілу, у густым хмызняку^М, хаваецца крыніца. Я сам знайшоў да яе сцежку. Тут вельмі смачная вада. Асабліва калі п’еш адзін, атулены з усіх бакоў травой і галінкамі крушыны. Іду сюды — нікога з сабой не клічу і за руку не цягну. Кожны з нас у жыцці павінен сам знайсці сваю крыніцу (Паводле У. Ягоўдзіка).

Выпішыце з тэксту дзеясловы, у якіх можна вызначыць асобу. Укажыце асобу і лік гэтых дзеясловаў.

У тэкстах якога стылю можна ўжываць дзеяслоў дыбаць? Падбярыце да яго сінонімы.

Паспрабуйце раскрыць таямніцу назвы возера Гарнасвечча.

Звярніце ўвагу!

Асобу дзеяслова можна вызначыць толькі ў цяперашнім і будучым часе.

Асноўная думка тэксту заключаецца ў апошнім сказе: «Кожны з нас у жыцці павінен сам знайсці сваю крыніцу». Гэта значыць, што кожны чалавек павінен знайсці ў жыцці нешта сваё, асабістае, што будзе натхняць яго, даваць сілы і напаўняць жыццё сэнсам.

Дзеяслоў дыбаць можа ўжывацца ў мастацкім і гутарковым стылях. Сінонімы да яго: ісці, брысці, плесціся, тупаць.

Назва возера Гарнасвечча, хутчэй за ўсё, паходзіць ад спалучэння слоў гара і свечка. Магчыма, агні вёскі, што стаяла на пагорку (гары), адбіваліся ў вадзе, як запаленыя свечкі.