Номер 6, страница 13 - гдз по Истории Беларуси 7 класс рабочая тетрадь Скепьян, Кравченко

6. На развіццё таварна-грашовых адносін на беларускіх землях у першай палове XVI ст., на маю думку, ускладняюча ўплывалі наступныя працэсы і падзеі:

1. Панаванне натуральнай гаспадаркі. Асноўная частка прадукцыі ў маёнтках феадалаў і гаспадарках сялян выраблялася для ўласных патрэб, а не на продаж. Асноўнымі формамі павіннасцей былі адпрацовачная (паншчына) і натуральная (дзякла), што абмяжоўвала выкарыстанне грошай.

2. Пачатак станаўлення фальварачна-паншчыннай сістэмы. Хоць яна і арыентавала гаспадарку на рынак (у асноўным знешні), яе асновай была праца прыгонных сялян, што не спрыяла стварэнню ўнутранага рынку вольнай працоўнай сілы і тармазіла развіццё грашовых адносін у вёсцы.

3. Разбуральныя войны з Маскоўскай дзяржавай. Бесперапынныя войны ў першай палове стагоддзя (1500–1503, 1507–1508, 1512–1522, 1534–1537 гг.) прыводзілі да спусташэння значных тэрыторый, знішчэння гарадоў, парушэння гандлёвых шляхоў і скарачэння колькасці насельніцтва.

4. Феадальная раздробленасць і ўнутраныя мыты. Існаванне шматлікіх мытных збораў унутры краіны значна ўскладняла і рабіла даражэйшым перамяшчэнне тавараў, што стрымлівала фарміраванне адзінага ўнутранага рынку.

5. Адносная слабасць гарадоў і мяшчанскага саслоўя. У параўнанні з буйнымі феадаламі (магнатамі і шляхтай) гарады і іх жыхары мелі меншы эканамічны і палітычны ўплыў, што абмяжоўвала іх ролю як цэнтраў гандлю і рамяства.