Номер 7, страница 52 - гдз по Истории Беларуси 7 класс рабочая тетрадь Скепьян, Кравченко

7. Асноўнымі прычынамі ўзнікнення «дысідэнцкага пытання» з'яўляліся пашырэнне ідэй Рэфармацыі і ўмацаванне пазіцый праваслаўнай царквы, што прывяло да фарміравання значнай колькасці некаталіцкага насельніцтва ў Рэчы Паспалітай. Палітыка Контррэфармацыі, якую праводзілі каралі і каталіцкая царква, была накіравана на абмежаванне правоў пратэстантаў (дысідэнтаў) і праваслаўных («схізматыкаў»). Гэта выяўлялася ва ўхіленні іх ад займання дзяржаўных пасад, абмежаванні ў будаўніцтве храмаў і адпраўленні культаў. Паступова палажэнні акта Варшаўскай канфедэрацыі 1573 г. аб верацярпімасці перасталі выконвацца. Таксама важным фактарам стала ўмяшанне суседніх дзяржаў (Прусіі, Расіі) ва ўнутраныя справы Рэчы Паспалітай пад выглядам абароны правоў дысідэнтаў.

Якія вынікі Контррэфармацыі, на вашу думку, найбольш гэтаму спрыялі?

На маю думку, найбольш гэтаму спрыяла дзейнасць ордэна езуітаў, якая была накіравана на ўмацаванне пазіцый каталіцызму праз адукацыю і палітычны ўплыў, што прыводзіла да масавага пераходу шляхты ў каталіцтва і ўзмацнення нецярпімасці да іншых веравызнанняў. Таксама вырашальным вынікам стала паступовая ліквідацыя палітычных правоў дысідэнтаў, у прыватнасці забарона абірацца ў сойм і займаць вышэйшыя дзяржаўныя пасады, што ператварыла рэлігійнае пытанне ў вострае палітычнае і стала адной з прычын упадку Рэчы Паспалітай.