Номер 8, страница 120 - гдз по Истории Беларуси 7 класс рабочая тетрадь Скепьян, Кравченко

8. Некаторыя гісторыкі называюць XVIII стагоддзе «доўгім», таму што яны ўключаюць у яго перыяд, які храналагічна выходзіць за рамкі 100 гадоў — звычайна ад «Слаўнай рэвалюцыі» 1688 г. у Англіі да бітвы пры Ватэрлоа ў 1815 г. Гэтая канцэпцыя падкрэслівае, што фундаментальныя працэсы і змены, якія пачаліся ў канцы XVII ст., знайшлі сваё лагічнае завяршэнне толькі пасля напалеонаўскіх войнаў.

У гэты перыяд адбыліся наступныя карэнныя змены:

У палітычнай сферы:

- Росквіт і крызіс абсалютызму. Распаўсюджванне ідэй асвечанага абсалютызму.

- Вялікія рэвалюцыі: Амерыканская рэвалюцыя (1775–1783) і Вялікая французская рэвалюцыя (1789–1799), якія заклалі асновы сучасных дэмакратычных дзяржаў і канцэпцыі правоў чалавека.

- Фарміраванне сучасных нацый і рост нацыяналізму.

- Рэвалюцыйныя і напалеонаўскія войны, якія кардынальна змянілі палітычную карту Еўропы.

У эканамічнай сферы:

- Пачатак прамысловай рэвалюцыі ў Вялікабрытаніі, пераход ад мануфактурнай вытворчасці да фабрычнай.

- Аграрная рэвалюцыя, якая прывяла да павышэння прадукцыйнасці сельскай гаспадаркі.

- Пашырэнне сусветнага гандлю і каланіяльнай сістэмы, умацаванне сусветнай эканомікі.

У сацыяльнай і культурнай сферах:

- Эпоха Асветніцтва — інтэлектуальны рух, які грунтаваўся на веры ў розум, навуку і прагрэс. Дзейнасць такіх мысліцеляў, як Вальтэр, Русо, Мантэск'ё, Дзідро, аказала велізарны ўплыў на грамадскую думку.

- Умацаванне пазіцый буржуазіі, якая пачала прэтэндаваць на палітычную ўладу.

- Пачатак працэсу секулярызацыі — зніжэння ролі рэлігіі ў грамадскім жыцці.

- Развіццё навукі, мастацтва (барока, ракако, класіцызм) і літаратуры.