Номер 128, страница 88 - гдз по белорусскому языку 8 класс учебник Бадзевіч, Саматыя

128. Прачытайце тэкст. З 2-га абзаца выпішыце двухсастаўныя сказы, абазначце ў іх граматычныя асновы і спосаб выражэння дзейніка і выказніка.

Не праходзьце міма!

Мы, на жаль, прывыклі да абыякавасці, навучыліся з ёю жыць, не заўважаць яе, як прыліплівую жавальную гумку ці фанцік на дарозе. Часта, пакуль чалавек сам не сутыкнецца з абыякавасцю іншых — калі яму было балюча і страшна, а на падмогу ніхто не прыйшоў, — ён не заўважае і няшчасці іншых.

Ёсць такі фільм «Плачу наперад». Галоўны герой, маленькі хлопчык, прыдумвае простую схему абсалютнага шчасця. Кожны чалавек дапамагае траім іншым людзям. Кожны з іх — яшчэ траім. І гэтак далей. Так, паступова, зробленае дабро вернецца да вас. І кожны дапаможа іншаму. У фільме, прынамсі*, гэта схема працавала.

У жыцці ж, пэўна, знойдуцца і такія, хто скажа: «А як доўга мне чакаць, што мне дапамогуць?», «Ці можна дапамагаць толькі знаёмым людзям?» Асабіста мне проста страшна ад думкі, што калі, крый божа, давядзецца трапіць у бяду, усе проста пройдуць міма, сарамліва схаваўшы вочы (К. Бядуліна).

• Дакажыце, што перад вамі тэкст, які мае: 1) пачатак; 2) канец; 3) яго будова адпавядае пэўным мэтам; 4) выражае асноўную думку; 5) нясе ў сабе пэўную інфармацыю; 6) адпавядае патрабаванням звязнасці, лагічнасці, паслядоўнасці і г. д.

• Ахарактарызуйце спецыяльныя сродкі выразнасці, выкарыстаныя аўтарам у асноўнай частцы (нечаканасць у сюжэце, прыклады і інш.).

• Адкажыце на пытанні:

  1) Для якой мэты створаны тэкст?

  2) Якую сферу дзейнасці чалавека ён абслугоўвае?

  3) У якой сітуацыі ён будзе ўспрымацца?

  4) У якім стылі напісаны?

  Сваю думку абгрунтуйце, прывёўшы прыклады.

• Растлумачце правапіс не (ня), ні ў першых двух сказах.

• Перакажыце змест тэксту, дапоўніўшы яго сваімі разважаннямі пра адносіны да абыякавасці.

Прачытайце тэкст. З 2-га абзаца выпішыце двухсастаўныя сказы, абазначце ў іх граматычныя асновы і спосаб выражэння дзейніка і выказніка.

Не праходзьце міма!

Мы, на жаль, прывыклі да абыякавасці, навучыліся з ёю жыць, не заўважаць яе, як прыліплівую жавальную гумку ці фанцік на дарозе. Часта, пакуль чалавек сам не сутыкнецца з абыякавасцю іншых — калі яму было балюча і страшна, а на падмогу ніхто не прыйшоў, — ён не заўважае і няшчасці іншых.

Ёсць такі фільм «Плачу́ наперад». Галоўны герой, маленькі хлопчык, прыдумвае простую схему абсалютнага шчасця. Кожны чалавек дапамагае траім іншым людзям. Кожны з іх — яшчэ траім. І гэтак далей. Так, паступова, зробленае дабро вернецца да вас. І кожны дапаможа іншаму. У фільме, прынамсі*, гэта схема працавала.

У жыцці ж, пэўна, знойдуцца і такія, хто скажа: «А як доўга мне чакаць, што мне дапамогуць?», «Ці можна дапамагаць толькі знаёмым людзям?» Асабіста мне проста страшна ад думкі, што калі, крый божа, давядзецца трапіць у бяду, усе проста пройдуць міма, сарамліва схаваўшы вочы (К. Бядуліна).

Дакажыце, што перад вамі тэкст, які мае: 1) пачатак; 2) канец; 3) яго будова адпавядае пэўным мэтам; 4) выражае асноўную думку; 5) нясе ў сабе пэўную інфармацыю; 6) адпавядае патрабаванням звязнасці, лагічнасці, паслядоўнасці і г. д.

Ахарактарызуйце спецыяльныя сродкі выразнасці, выкарыстаныя аўтарам у асноўнай частцы (нечаканасць у сюжэце, прыклады і інш.).

Адкажыце на пытанні:

1) Для якой мэты створаны тэкст?

2) Якую сферу дзейнасці чалавека ён абслугоўвае?

3) У якой сітуацыі ён будзе ўспрымацца?

4) У якім стылі напісаны?

Сваю думку абгрунтуйце, прывёўшы прыклады.

Растлумачце правапіс не (ня), ні ў першых двух сказах.

Перакажыце змест тэксту, дапоўніўшы яго сваімі разважаннямі пра адносіны да абыякавасці.