Номер 217, страница 134 - гдз по белорусскому языку 8 класс учебник Бадзевіч, Саматыя

217. Прачытайце тэкст і дакажыце, што ён адносіцца да мастацкага стылю. Назавіце няпоўныя сказы і аднавіце прапушчаныя ў іх члены сказа.

I. ...Я ўбачыў, што ўжо не толькі светла, але вось-вось узыдзе сонца. За намі быў блакітны туманны Днепр. Перад намі — роў, невялікае, ледзь узгорыстае поле, а далей — лясістыя ўзгоркі^СЛ, і сярод іх — ружавеючая^С роўнядзь Святога возера.

Сонца ўжо выкінула з-за лесу тысячы чырвоных дзід^Л, заліло расплаўленым золатам маленькія воблачкі ля далягляду (У. Караткевіч).

Растлумачце значэнне слова дзіда. У якім значэнні (прамым ці пераносным) яно ўжыта?

Ці даводзілася вам назіраць узыход сонца? Вусна апішыце яго.

Гэты тэкст адносіцца да мастацкага стылю, бо аўтар стварае яркі, вобразны малюнак узыходу сонца і перадае свае ўражанні з дапамогай сродкаў мастацкай выразнасці: эпітэтаў (блакітныя туманы, лясістыя ўзгоркі, ружавеючая роўнядзь), метафар (сонца выкінула тысячы чырвоных дзід, заліло расплаўленым золатам).

Няпоўныя сказы: Перад намі — роў, невялікае, ледзь узгорыстае поле, а далей — лясістыя ўзгоркі, і сярод іх — ружавеючая роўнядзь Святога возера.

Адноўленыя сказы: Перад намі быў роў, невялікае, ледзь узгорыстае поле, а далей былі лясістыя ўзгоркі, і сярод іх была ружавеючая роўнядзь Святога возера.

Слова дзіда — гэта старажытная колючая зброя на доўгім дрэўку. У тэксце яно ўжыта ў пераносным значэнні. З дзідамі аўтар параўноўвае першыя сонечныя промні.

Так, мне даводзілася назіраць узыход сонца. Спачатку гарызонт на ўсходзе пачынае святлець, афарбоўваючы неба ў далікатна-ружовыя і залацістыя колеры. Потым з-за краю зямлі паказваецца агністы сонечны дыск, і яго святло паступова залівае ўсё навокал, абуджаючы прыроду.