Номер 360, страница 213 - гдз по белорусскому языку 7 класс учебник Валочка, Зелянко

360. Прачытайце, устаўляючы замест кропак часціцы не і ні, растлумачце іх напісанне. Спішыце сказы з часціцамі не і ні. Вызначце, якое значэнне часціцы надаюць сказам. Назавіце іншыя часціцы, якія ёсць у тэксце, і ахарактарызуйце іх сэнсава-стылістычную ролю.

Кожны з нас памятае прачытаную ў юнацтве першую кнігу. Можа, гэта была нават ... першая, але нейкая адна з першых, што засталася ў памяці аж да гэтага часу. Асабіста я памятаю, як, затаіўшы^М дыханне, забраўшыся недзе ў куток, прачытаў «Хан і яго сын» Максіма Горкага. Як і кожны чалавек, пасля гэтага я чытаў многа добрых і цікавых кніг, але ... адна ... можа ісці ў параўнанне з першай па сіле свайго ўражання.

Часта я думаю над гэтым: чаму ж так бывае? Вядома, першую ролю тут іграе, мабыць, дзіцячая ўспрымальнасць, фантазія. ... апошнюю ролю мае і тое, што змест кнігі адпавядае пэўнаму настрою. Але ў мяне няма ... кропелькі сумнення, што нават дзіцячы свет можа горача ўспрымаць толькі тое, што закранае пачуцці^ф і выклікае хваляванні (Я. Скрыган).

Дакажыце, што тэкст адносіцца да публіцыстычнага стылю, ахарактарызуйце яго тып.

Сфармулюйце коратка тэзіс, які выказаны аўтарам у першых двух сказах.

Якія прыёмы выкарыстоўвае аўтар для доказу тэзіса? У чым праяўляецца асаблівасць аўтарскай манеры?

Да якога вываду прыходзіць аўтар?

Раскажыце пра кнігу, якая вас больш за ўсё ўразіла.

Можа, гэта была нават не першая, але нейкая адна з першых, што засталася ў памяці аж да гэтага часу.

Як і кожны чалавек, пасля гэтага я чытаў многа добрых і цікавых кніг, але ні адна не можа ісці ў параўнанне з першай па сіле свайго ўражання.

Але ў мяне няма ні кропелькі сумнення, што нават дзіцячы свет можа горача ўспрымаць толькі тое, што закранае пачуцці і выклікае хваляванні.

У сказах часціца не мае значэнне адмаўлення, а часціца ні — узмацняльнае значэнне пры адмаўленні. Іншыя часціцы ў тэксце: нават (выдзяляльна-абмежавальная), аж (узмацняльная), ж (узмацняльная, пытальная), толькі (выдзяляльна-абмежавальная).

Тэкст адносіцца да публіцыстычнага стылю, бо ў ім разглядаецца важная для грамадства тэма (роля кнігі ў жыцці чалавека), аўтар звяртаецца да шырокага кола чытачоў, выкарыстоўвае як лагічныя довады, так і эмацыянальна-ацэначную лексіку. Тып тэксту — разважанне.

Тэзіс, выказаны ў першых двух сказах: першая кніга, прачытаная ў юнацтве, пакідае самы моцны і незабыўны след у душы чалавека.

Для доказу тэзіса аўтар выкарыстоўвае такія прыёмы, як зварот да агульнага вопыту чытачоў, асабісты ўспамін, рытарычнае пытанне і ланцужок разважанняў. Асаблівасць аўтарскай манеры праяўляецца ў шчырасці, даверлівым і эмацыянальным тоне выкладу.

Аўтар прыходзіць да вываду, што найбольшае ўражанне на чалавека, нават у дзяцінстве, робіць тое, што глыбока кранае яго пачуцці і выклікае моцнае хваляванне.

Кніга, якая мяне больш за ўсё ўразіла, — гэта «Маленькі прынц» Антуана дэ Сент-Экзюперы. Яна прымусіла мяне задумацца над вечнымі каштоўнасцямі: сяброўствам, любоўю, адказнасцю за тых, каго мы прыручылі. Гэтая алегарычная казка вучыць бачыць сэрцам, а не толькі вачыма, і нагадвае, што самае галоўнае ў жыцці — рэчы нябачныя.