Номер 1, страница 16 - гдз по белорусской литературе 11 класс учебник Мельнікава, Ішчанка

1. Ахарактарызуйце асаблівасці развіцця беларускай літаратуры ў канцы 1960-х — пачатку 1980-х гадоў.

1. Развіццё беларускай літаратуры ў канцы 1960-х — пачатку 1980-х гадоў адбывалася ў складаных умовах перыяду «застою». Нягледзячы на ідэалагічны ціск і рамкі сацыялістычнага рэалізму, літаратура гэтага часу вызначалася паглыбленнем псіхалагізму, інтэлектуалізму і асэнсаваннем вострых маральна-філасофскіх праблем.

Адной з вядучых тэм заставалася тэма Вялікай Айчыннай вайны. Пісьменнікі, асабліва прадстаўнікі «лейтэнанцкай прозы», імкнуліся паказаць не парадны, а сапраўдны, трагічны твар вайны, даследавалі паводзіны чалавека ў экстрэмальных умовах. Найбольш яскрава гэтая тэндэнцыя выявілася ў творчасці Васіля Быкава (аповесці «Сотнікаў», «Абеліск»), Алеся Адамовіча («Хатынская аповесць», «Карнікі») і Івана Шамякіна («Трывожнае шчасце»).

Вялікае значэнне набыла «вясковая проза». Аўтары звярталіся да жыцця вёскі, асэнсоўвалі наступствы калектывізацыі, праблемы духоўнасці, сувязі чалавека з зямлёй і традыцыямі. Класічным узорам гэтага кірунку стала «Палеская хроніка» Івана Мележа (раманы «Людзі на балоце», «Подых навальніцы»). У гэтым напрамку таксама працавалі Іван Пташнікаў і Вячаслаў Адамчык.

Яркай з'явай стала гістарычная проза, непарыўна звязаная з імем Уладзіміра Караткевіча. Яго раманы «Каласы пад сярпом тваім», «Хрыстос прызямліўся ў Гародні», «Чорны замак Альшанскі» абуджалі ў чытачоў цікавасць да мінулага Беларусі, спрыялі росту нацыянальнай самасвядомасці і вярталі ў літаратуру рамантычныя традыцыі.

У паэзіі таксама адбываліся працэсы паглыблення філасафічнасці. У вершах і паэмах Максіма Танка, Пімена Панчанкі, Аркадзя Куляшова, Рыгора Барадуліна ўзмацняюцца развагі пра сэнс жыцця, лёс народа, гісторыю і сучаснасць. Паэтычнае слова набывала інтэлектуальную і аналітычную глыбіню.

Агульнымі рысамі літаратуры перыяду былі ўзмоцненая ўвага да ўнутранага свету чалавека, даследаванне складаных маральных выбараў. Развівалася і драматургія, асабліва сатырычныя камедыі Андрэя Макаёнка («Зацюканы апостал», «Трыбунал»), у якіх выкрываліся бюракратызм і прыстасавальніцтва.