Номер 3, страница 51 - гдз по белорусской литературе 10 класс учебник Бязлепкіна-Чарнякевіч, Акушэвіч

3. Перакажыце гісторыю, паказаную ў «Камедыі» Каятана Марашэўскага, ад імя аднаго з герояў (на выбар). Сачыце, каб ваша мова была набліжана да мовы гэтага персанажа.

3. Ох, і цяжка ж мне, мужыку Дзёмку, на гэтым свеце жылося! Працуеш з ранку да вечара, спіны не разгінаеш, а ўсё адно ледзьве на хлеб хапае. А тут яшчэ гэты пан Каруль, каб яго халера, чынш яму заплаці, на паншчыну ідзі, а яму ўсё мала. Вось так я сядзеў, галасіў, а жонка мая Маланка толькі падтаквала.

Аж тут, аднекуль ні вазьміся, выскачыў Чорт. Спрытны такі, круціцца, у вочы зазірае і шэпча: «Дзёмка, а навошта табе той пан? Ты яго – раз! – і няма пана. І не будзе ні чыншу, ні клопату». І так ён мяне падбіваў, такія горы залатыя абяцаў, што я, грэшны, і розум страціў. Падумаў: а мо і праўда? Узяў касу, схаваў пад світку ды пасунуў у панскі двор. Думаю, зараз з усёй гэтай нядоляй і разлічуся.

Прыходжу, а там у пакоях ціха. Зазірнуў, а пан мой ляжыць на ложку, белы як палатно, стогне. А над ім нейкі доктар мітусіцца, то зелле нейкае ў рот лье, то банкі ставіць. А пану ўсё горш і горш. Глянуў я на яго, а ён жа не пан грозны, а проста чалавек няшчасны, хвароба яго скруціла. І так мне яго шкада стала, што ўся злосць з мяне і выйшла. Зразумеў я, што і ў багатых свае беды, і што грэх гэта вялікі – на чужое жыццё замахвацца. Плюнуў я на чортавы парады, перахрысціўся дый пайшоў дадому. Лепш ужо сваім гарбом ды мазалём хлеб здабываць, чым душу на векі вечныя губіць.