Номер 287, страница 167 - гдз по белорусскому языку 7 класс учебник Валочка, Зелянко

287. Прачытайце тэкст. Вызначце яго стыль, назавіце прыметы гэтага стылю. Складзіце план тэксту.

Прыназоўнік — гэта службовая часціна мовы, якая выражае адносіны паміж назоўнікам, займеннікам і лічэбнікам ва ўскосным склоне і іншымі словамі ў словазлучэнні. Напрыклад, у сказе Шмат прыгожых ёсць месяцаў на свеце пры дапамозе прыназоўніка на выражаюцца прасторавыя адносіны паміж назоўнікам свеце ў М. скл. і дзеясловам ёсць: ёсць (д з е?) на свеце.

Прыназоўнік паказвае на залежнасць аднаго слова ад другога і служыць для сінтаксічнай сувязі слоў у словазлучэнні. Галоўным словам у такіх словазлучэннях можа быць д з е я с л о ў, радзей — н а з о ў н і к, п р ы м е т н і к, п р ы с л о ў е, нават ф р а з е а л а г і з м. Сама назва гэтай часціны мовы падказвае, што прыназоўнік ужываецца ў спалучэнні з назоўнікам і стаіць перад ім. Але паміж прыназоўнікам і назоўнікам (ці займеннікам, лічэбнікам) можа стаяць слова або некалькі слоў, якія паясняюць назоўнік: Капалі бульбу. Цэлымі днямі, ад ранняга ранку да позняга змроку, Ганна рабіла на полі (І. Мележ).

Прыназоўнікі нязменныя, асобна ўзятыя, не з’яўляюцца членамі сказа. Прыназоўнік разам з той часцінай мовы, у спалучэнні з якой ужываецца, уваходзіць у састаў аднаго члена сказа: Неба на ўсходзе пачало бялець. Ігнат любіў работу з дрэвам (А. Кудравец).

Раскажыце пра агульнае значэнне, марфалагічныя прыметы і сінтаксічную ролю прыназоўніка як часціны мовы.

Стыль тэксту — навуковы.

Прыметы гэтага стылю: дакладнасць, лагічнасць, паслядоўнасць выкладу; ужыванне спецыяльнай тэрміналогіі (прыназоўнік, словазлучэнне, сінтаксічная сувязь, фразеалагізм); аб'ектыўнасць; адсутнасць эмацыянальна-экспрэсіўнай афарбоўкі.

План тэксту:

1. Прыназоўнік як службовая часціна мовы.

2. Сінтаксічная роля прыназоўніка ў словазлучэнні і сказе.

3. Марфалагічныя ўласцівасці прыназоўніка.